Graag willen we onze ABVV leden van BASF, Eurochem, Styrolution die hebben deelgenomen aan de betoging van 21 februari bedanken. De vakbonden zijn er in geslaagd om op korte termijn meer dan 40.000 mensen te mobiliseren om hun ongenoegen te uiten tegen het besparingsbeleid van de regering. Dankzij dit signaal zijn de voorzitters van de 3 vakbonden opnieuw gehoord bij de bevoegde ministers van werk, financiën en pensioen. Maar hoe het nationaal overleg nu loop is minder duidelijk, ook voor ons afgevaardigden op de bedrijven...
Dat de regering een loonstop voor de komende 2 jaar heeft opgelegd en dat deze waarschijnlijk verlengd wordt is nu voor iedereen wel duidelijk. Dat de index zal rekening houden met de laagste (solden) prijzen is ons eveneens bekend het is immers reeds toegepast voor het indexcijfer van januari. De sociale partners (werkgevers en vakbonden) in de nationale 'groep van 10' zullen dit jaar geen interprofessioneel akkoord kunnen afsluiten. Door de opgelegde beperkingen van de regering is er zo goed als geen onderhandelingsruimte meer. Maar wat kan er dan nog wel? En wat wordt er vandaag dan nog besproken en met wie? Over diverse thema's zijn akkoorden gemaakt tussen de sociale partners en de regering. Zo is er vastgelegd dat uitkeringen, pensioenen en netto minimumlonen kunnen verhogen. er is, opnieuw, een bijkomende lastenverlaging afgesproken voor de werkgevers en het arbeidsrecht zal worden 'gemoderniseerd', wat dit ook mogen betekenen. Voor eind maart moeten er voorstellen gedaan worden om het statuut voor arbeiders en bedienden gelijk te stellen.
Het is voor ons, afgevaardigden, zeer vervelend en ongewoon om niet geraadpleegd te worden over de gesprekken die op nationaal niveau gevoerd worden. Het zijn immers in de eerste plaats wij die de haalbaarheid van bepaalde maatregelen het beste kunnen toetsen aan de praktijk van in de fabriek. Tot enkele jaren geleden werden nationale akkoorden ter stemming voorgelegd in alle vakbondscentrales en gewesten zodat iedere delegee niet alleen op de hoogte was van de maatregelen maar er eveneens opmerkingen over kon geven. Deze insrpaak is er vandaag niet meer... Wij kunnen vandaag dan ook moeilijk weten wat onze leden vinden van de gemaakte akkoorden.
Wel weten we dat het ongenoegen over alle besparingsmaatregelen die de regering in het begrotingsakkoord had geschreven niet geminderd is. Integendeel! Nu de winstcijfers van 2012 van vele bedrijven bekend worden gemaakt en wordt aangekondigd dat vooral de aandeelhouders door een verhoging van dividenden worden 'beloond voor het vertrouwen' is de verontwaardiging op de werkvloer alleen maar toegenomen. (dividend BASF + 4%, Bayer + 15%). Tegelijkertijd wordt het personeel van verschillende winstgevende bedrijven geconfronteerd met massale ontslagen en/of een aanwervingsstop. Alsof de jarenlange inzet van geen tel is en niet beschouwd wordt als blijk van vertrouwen.
We leven in Europa in een liberaal beleid waarin werkgevers van multinationals vaak meer te zeggen hebben dan beleidsmakers in een europees of federaal parlement. De gewone werkende mens verwacht van zijn politiekers een sociaal beleid waarin de welvaart eerlijk verdeeld is. In vele europese landen laat de bevolking geregeld haar stem horen door middel van manifestaties en stakingen. Zij zijn van mening dat het beter is om te protesteren dan leidzaam maatregelen te aanvaarden die leiden tot een verarming van grote delen van de bevolking. Ook hier in België zien we een toename van de armoede, de flexibilisering van de arbeidstijd, de stigmatisering van werklozen en laaggeschoolden, de uitsluiting van anderstaligen en alleenstaanden (vrouwen) op de arbeidsmarkt,.... Hoe lang duurt het nog voor ook hier de ontevredenheid zich omzet in boosheid? Een boosheid die zich keert naar de Belgische, maar ook Europese regering. Wanneer men hier doof blijft voor de stem van het gewone volk zal men ooit de (symbolische) vuist tegenkomen.
Binnen enkele weken komen de Europese regeringsleiders in Brussel bijeen om het werkgelegenheidsbeleid te evalueren en 'bij te sturen'. De Europese vakbonden vinden dit een uitgelezen moment om van deze gelegenheid gebruik te maken om de stem van de werkende klasse te laten horen. Om die reden organiseert de Europese vakbond (EVV) op 14 maart een manifestatie in Brussel. Een manifestatie die gericht is tegen het Europese besparingsbeleid. Het ABVV roept al zijn leden op om hierbij massaal aanwezig te zijn.
Aan deze dag is opnieuw een stakingsaanzegging verbonden zodat iedereen het recht heeft om deel te nemen.
Uiteraard willen we ook op BASF onze leden oproepen om op 14 maart deel te nemen.
Niet alleen tegen de Europese besparingsmaatregelen maar eveneens tegen de Belgische loonstop en voor vrije CAO onderhandelingen in sectoren en bedrijven.
(Praktische informatie over deze manifestatie volgt).
Ivo Janssen
http://www.european-council.europa.eu/council-meetings?lang=nl
http://www.etuc.org/a/10843
http://www.etuc.org/IMG/pdf/Affiche_UK_web.pdf
