Nadat de regering een totale loonstop heeft opgelegd is het de beurt aan de sociale partners (vakbonden en werkgevers) om in de verschillende sectoren op nationaal niveau afspraken te maken rond lonen en arbeidsvoorwaarden. Vanaf de eerste besprekingen werden de vakbonden in alle sectoren geconfronteerd met een stugge houding van werkgeverszijde. Alvorens zich uit te spreken over de ingediende eisenpakketten wensen de werkgevers strikte onderhandelingsvoorwaarden op te leggen. Daardoor is er nog nergens een nationale CAO afgesloten en moeten de CAO onderhandelingen op de bedrijven wachten. Eveneens worden daardoor de akkoorden rond o.a. brugpensioenen niet verlengd. Met pijnlijke gevolgen voor diegenen die dachten nu hun loopbaan te kunnen beëindigen.
De onderhandelingen in onze sector scheikunde worden met argusogen door velen, in de eerste plaats politiekers en patronaat, gevolgd. Zij vormen vaak de basis waarop andere sectoren zich baseren. Ook hier ervaren de onderhandelaars van de verschillende vakbonden dat de werkgevers niet bereid zijn tot open onderhandelingen. De vaak harde houding van de werkgeversonderhandelaars, waarin de vertegenwoordiger van BASF een actieve rol speelt, heeft er toe geleid dat de 'gesprekken', die gevoerd worden met een sociaal bemiddelaar, zijn opgeschort.
Wat is voor ons vakbonden onaanvaardbaar?
Dat er geen normale CAO-onderhandelingen in de bedrijven, waar rekening kan gehouden worden met de specifieke mogelijkheden voor loonsverhoging, meer mogelijk zijn.
Dit reduceert de rol van een vakbond eens te meer. Nu reeds wordt het sociaal overleg uitgehold door een regering die zegt onder Europese druk te staan. Alhoewel er bv. in Duitsland, het voorbeeld voor vele werkgevers en liberale politiekers, toch een akkoord is afgesloten dat de lonen in de metaalsector met 4,3% worden verhoogd.
Volgens Essenscia (de patroonsorganisatie van de scheikunde) kan er in de sector van een loonsverhoging geen sprake zijn vermits de sector zou te kampen hebben met "een aanzienlijke loonkostenhandicap". Ondanks die, zogezegde loonhandicap, hebben de meeste bedrijven het voorbije jaar weer mooi winst gemaakt. Deze benaderen de cijfers van 2011: 5 miljard euro voor de Antwerpse bedrijven. Merkwaardig dat men zonder probleem aandeelhouders d.m.v. verhoging van dividenden mee laat genieten maar niets over heeft voor de medewerkers.
Dat men geweigerd heeft om een CAO te bespreken met arbeiders en bedienden samen.
Dit terwijl men de mond vol heeft om zo snel mogelijk een oplossing te vinden in de gesprekken rond arbeiders/bedienden statuut. Meer zelfs... Essenscia ziet een akkoord rond de statuten als voorwaarde om over te gaan tot een sectorakkoord.
Dat de werkgevers zelfs niet bereid zijn om een 'mini-akkoord' te sluiten over de brugpensioenen.
Hierdoor kunnen mensen die recht hebben op een conventioneel brugpensioen op 56 of 58 jaar hier geen gebruik meer van maken. Alhoewel dit nationaal in interprofessioneel overleg wel is toegezegd en enkel moet bekrachtigd worden in de sectoren. Dit veroorzaakt nu reeds, ook op BASF, voor schrijnende situaties van mensen die gedemotiveerd en gedesillusioneerd naar het werk komen omdat zij hun toekomstplannen gewijzigd zien.
Om al deze redenen.... staken en betogen wij op 6 juni.
Tot hiertoe is er voor de werkgevers geen enkele reden om de onderhandelingen in de sector vlot te laten verlopen. Zolang er geen akkoord is wenst men niet te onderhandelen over een bedrijfs-CAO. De meeste bedrijven in de scheikunde moeten een nieuwe overeenkomst sluiten voor 2013 - 2014. Deze besprekingen in het najaar voeren betekent voor de werkgevers tijdswinst en rekent men er op dat de werknemers zich neerleggen bij een loonstop.
Zolang er geen akkoord is en een aantal mensen niet in brugpensioen kan gaan, moeten er ook minder nieuwe mensen aangeworven worden.
Eens te meer is het voor ons, arbeiders en bedienden in de scheikunde, nodig een duidelijk signaal te geven aan de onderhandelaars van werkgevers in de scheikunde.
In de sector scheikunde is met alle vakbonden afgesproken om op de betoging van 6 juni een duidelijk 'waarschuwingsalarm' te geven. Wij hopen dat dit gehoord wordt en het niet nodig zal zijn om, in een later stadium, meer en krachtiger signalen te moeten geven. De werkgever moet beseffen dat we niet ver verwijderd zijn van langdurige acties en stakingen in meerdere bedrijven in de sector.
Ook al zijn er vandaag veel projecten lopende en beseffen wij dat de loyaliteit van veel medewerkers naar BASF in het verleden vaak een reden was om niet deel te nemen, toch willen wij iedereen op roepen deel te nemen aan deze stakingsdag.
Praktisch:
Deze betoging in Brussel is gedekt door een stakingsaanzegging. Concreet betekent dit dat mensen vanaf de nachtshift van woensdag 5 juni en alle ploegen en dagdienst van donderdag 6 juni die willen deelnemen STA kunnen ingeven in lotus-notes om hun afwezigheid te rechtvaardigen.
Alle deelnemers ontvangen een stakersvergoeding van 30 euro en een maaltijdvergoeding van 10 euro.
Wij vragen uitdrukkelijk om ons te verwittigen indien je wenst deel te nemen zodat wij deze vergoeding kunnen in orde brengen.
Vervoer naar Brussel met de trein.
Wij verzamelen met onze delegatie om 8u45 in de vertrekhal van het Centraal Station in Antwerpen.
(treintickets worden door ons voorzien)
WIJ HERINNEREN ER HIERBIJ AAN DAT VOETZOEKERS VERBODEN ZIJN OMWILLE VAN DE VEILIGHEID.
Er zijn al te veel militanten gekwetst door voetzoekers die zomaar lukraak gegooid worden!
Eveneens vragen we om alcoholgebruik te matigen.
