Gisteren, 18 april, hebben de vakbonden van de scheikunde actie gevoerd in het kader van de nationale CAO-onderhandelingen. De actie had plaats in Brussel waar de werkgeversorganisatie (Essenscia) een evenement hield. Er waren ongeveer 300 deelnemers van alle vakbonden.
De sectoronderhandelingen… waarover gaat dit?In februari zijn de werkgevers en de werknemersorganisaties tot een nationaal interprofessioneel akkoord gekomen voor 2017 – 2018 (IPA). Daarin is o.a. een loonnorm afgesproken die bepaalt hoeveel de lonen kunnen stijgen en op welke leeftijd je op SWT of landingsbaan kan gaan. Deze afspraken kunnen echter pas toegevoegd worden wanneer er ook in de sector een CAO akkoord is. En pas daarna kunnen onderhandelingen starten in de bedrijven.
Waarom lopen die sectoronderhandelingen zo moeizaam?
Daar zijn verschillende redenen voor:
1. In het IPA is een loonmarge bepaald van 1,1%. Bij onderhandelingen in de sector of op bedrijven zal men maximaal moeten rekening houden met de specifieke economische situatie. In onze sector is de ‘economische situatie’ erg verschillend. In de grote bedrijven in Antwerpen (o.a. BASF, Eurochem, INEOS) zijn de jaarresultaten erg positief. Veel grote ondernemingen hebben opnieuw mooie winsten geboekt. Het is dan ook niet meer als logisch dat in deze bedrijven de lonen eenzelfde evolutie kennen. In veel kleine ondernemingen is de situatie moeilijker en zal men al tevreden zijn met een loonstijging van 1,1%. De werkgever echter is van mening dat indien de looneisen van de grote bedrijven hoger is dan 1,1% zij in de kleine bedrijven geen loonstijging zullen toestaan. Dit stellen zij ‘zwart op in wit’ in een tekst die zij aan de CAO tekst willen toevoegen. Voor de vakbonden is deze chantage onaanvaardbaar.
2. De werkgevers hadden oorspronkelijk een eisenbundel ingediend van meer dan 180 blz. Daarin eisten zij vooral nog meer flexibiliteit, meer overuren, langere werkweken, enz. Voor de vakbonden is de grens van een menselijk werkbaar-werk al op veel plaatsen in de sector overschreden. En dat terwijl de regering meer en meer maatregelen oplegt die die b.v. zieken verplicht om sneller het werk te hervatten, mogelijkheden voor minder werken inperkt, enz. Ook deze eisen zijn voor de vakbonden onaanvaardbaar.
3. In de sector zien we de laatste jaren stilaan een verschuiving van statuten. Meer arbeiders krijgen een bediendenstatuut en meer bedienden een kaderstatuut. Zonder dat hun arbeidsvoorwaarden zoveel verbeteren uiteraard. Het is voor de vakbonden dan ook logisch dat binnen de delegaties van de bedienden kaderleden kunnen opkomen om hun specifieke situatie te verdedigen.
Voor de werkgevers is het blijkbaar een nachtmerrie wanneer kaderleden zich collectief zouden organiseren.
Hoe nu verder?
Tijdens de actie van gisteren heeft een afvaardiging van de vakbonden een kort gesprek gehad met een afvaardiging van Essenscia. Daarop is afgesproken dat de onderhandelingen zo snel mogelijk worden verdergezet. De vakbonden zullen in tussentijd op nationale vergaderingen de situatie evalueren en afspraken maken rond eventuele acties indien de onderhandelingen opnieuw dreigen af te springen.
We hopen natuurlijk dat er snel een goede sector CAO kan afgesloten worden. Zolang er geen CAO is kunnen mensen niet op SWT of landingsbaan.
Eisenprogramma vakbonden:
http://www.accg.be/nl/actualiteit/scheikunde-cao-2017-2018-gemeenschappelijke-eisenbundel-arbeiders-bedienden
