Sluiting Ford Genk

Solidariteitsnota van ABVV BASF

Kameraden,

50 jaar lang hebben vele mannen en vrouwen in deze fabriek in Genk, Ford mee groot gemaakt. Het aantal geproduceerde auto’s is moeilijk te tellen. De gemaakte winsten zijn gigantisch. Ik ben ervan overtuigd dat iedere werknemer zich tenvolle heeft ingezet.  Iedere dag, ieder uur. Ik ben ervan overtuigd dat iedere werknemer tevreden was om hier te werken en vertrouwen had in beleid van de onderneming.  Dit vertrouwen is op een flagrante manier geschonden. De droge melding en de arrogante houding van Stephen Odell bewijzen dit. En in plaats van de oorzaak van deze sluiting bij henzelf te zoeken wijst men naar de economische crisis (waarvan men zegt zelf niets mee te hebben), te hoge loonlasten en naar een regering die te weinig overheidssteun geeft aan de bedrijven. Een onderneming die te weinig wil vernieuwen voert een slecht beleid en heeft, zeker in België, geen toekomst. Vele gewone mensen zijn hier in Ford en in de toeleveringsbedrijven en op vele plaatsen het slachtoffer van.

De toekomst voor Stephen Odell mag er misschien rooskleurig uitzien voor meer dan 10.000 mensen ziet de toekomst er zwart uit. Je werk is voor vele onder ons de enige zekerheid van een goed leven. Om die reden is je werk verliezen een ramp. Een nieuwe job vinden is niet zo eenvoudig. Voor velen zal de armoedegrens dichtbij komen, ook al hebben ze een ander werk. Als afgevaardigde van BASF kan ik zeggen dat deze sluiting hét gespreksonderwerp is op de werkvloer. Het medeleven is groot. Het gevoel van onmacht die een werknemer ervaart tegenover beslissingen van een werkgever die enkel gebaseerd zijn op economische redenen, leeft ook op ons fabriek.

Toch stellen ook wij ons de vraag of we dit alles lijdzaam moeten ondergaan.

Of de overheid niet meer kan doen dan enkel verontwaardigd te zijn.

Of de vakbond niet meer kan doen dan een pamflet schrijven en een actiedag organiseren.

De financiële steun die de overheid jarenlang heeft gegeven aan Ford onder de vorm van subsidie en loonlastverlaging moet één op één terug kunnen gevorderd worden. De site in Genk moet voor een symbolische euro overgenomen worden door de overheid. Vakbonden, overheid en patroonsorganisatie moeten alle mogelijkheden onderzoeken om opnieuw industriële activiteiten te ontwikkelen op deze site. Een gehele of gedeeltelijke participatie van de overheid, zoals in 1991 bij het Nederlandse Nedcar, moet haalbaar zijn. Zolang er geen evenwaardige tewerkstelling kan aangeboden worden mogen de werknemers geen financieel verlies lijden. Dit alles is geen utopisch verhaal, het vraagt enkel wat politieke moed om de  juiste stappen te nemen. Alles moet in het werk gesteld worden om tewerkstelling in de regio te behouden. Er zijn miljarden besteed om de banken te redden. De enkele miljoenen die nodig zijn om mensen opnieuw een goede job te geven zijn voor een overheid een betere investering.

Namens de syndicale afvaardiging.

Ivo Janssen

BUSJE KOMT ZO ..... ????

In november 2011 hebben wij een eerste keer op deze website gecommuniceerd over een voorstel van de werkgever voor een nieuw personeelsvervoerplan. Op dit voorstel zijn zodanig veel opmerkingen gemaakt dat dit herbekeken moest worden door de dienst facility. Nu is door de werkgever een nieuw vervoersplan vastgelegd dat op 10 september van start gaat. De vertrekbasis voor een nieuw vervoersplan was de rondvraag die in het voorjaar van 2011 gehouden is.

De resultaten van deze rondvraag vind je hier.

Er zijn het voorbije jaar enkele vergaderingen van de 'faciliteitencommissie' geweest waarin wij als ABVV een aantal voorstellen hebben ingediend. Wij zijn van mening dat het totale concept van personeelsvervoer naar BASF anders moet bekeken worden. Spijtig genoeg zijn onze voorstellen niet weerhouden door de werkgever of de andere fracties.

De uitgangsprincipes van ons voorstel waren de volgende:

- Iedere medewerker moet binnen de 500m op een bus kunnen stappen.

- Daarom moeten meer bussen ingezet worden.

- Hiervoor moet samengewerkt worden met het I-busproject (chemiebedrijven Scheldelaan). Door deze samenwerking kunnen 53 bussen in dagdienst en 22 voor de shift efficiënter worden ingezet. Deze bussen kunnen gebruikt worden door mensen van alle bedrijven.

- Het aantal haltes per buslijn moet beperkt worden tot max 10.

- Door de bussen beschikbaar te maken voor partnerfirma's worden bijkomende inkomsten verkregen die besteed kunnen worden aan bijkomende buslijnen.

- Om het aantal bussen naar het havengebied te beperken kunnen op 4 plaatsen in de rand overstapplaatsen (hub's) voorzien worden van waaruit bussen vertrekken naar de verschillende bedrijven. Mogelijke hub's kunnen zijn Stabroek, Wommelgem, Antwerpen-Zuid (singel), Liefkenshoektunnel.

- Mensen die regelmatig gebruikmaken van het personeelsvervoer moeten hiervoor enige vorm van 'beloning' krijgen.

- Wat de 'binnenbussen' betreft moeten er méér bussen ingelegd worden voor de shiftmedewerkers zodat de shiftwissels beter kunnen verlopen en zodat de 'buitenbussen' later kunnen toekomen op BASF.

De commissie heeft ervoor geopteerd om aan het bestaande vervoersplan voor BASF enkele wijzigingen ter verbetering aan te brengen. Wij zijn van mening dat deze wijzingen, alhoewel er onmiskenbaar verbeteringen inzitten, te minimaal zijn om een goed antwoord te bieden op de mobiliteitsproblematiek van vandaag. Door vast te houden aan het bestaande concept kan, volgens ons, geen wezenlijke verbetering verkregen worden.

Naast invoeren van enkele nieuwe trajecten zijn vooral vertrektijden aangepast en haltes bijgemaakt, maar ook afgeschaft. Sommigen medewerkers zullen tevreden zijn met het nieuwe plan, anderen zijn ontevreden. Dit kon vermeden worden indien men meer durf zou gehad hebben om verder te denken dan het traditionele.... Misschien is dit in de toekomst wel mogelijk.

Heb je opmerkingen over het nieuwe plan geef deze dan door aan de dienst 'facility' propertyandfacility.support@basf.com (met copy aan ons, zodat wij dit ook kunnen opvolgen)

Beweeg jij mee tijdens de lunchtime?

Je hebt waarschijnlijk ook al meerdere uitnodigingen in je mailbox gekregen om tijdens de middagpauze deel te nemen aan de beweegsessies aan het restaurant.
Ja, de werkgever is van mening dat je best wat meer mag bewegen om een middagdipje te voorkomen.
En ja, dit initiatief is bedoeld voor alle medewerkers (zowel arbeiders, bedienden, kaderleden, mensen in dagdienst en in shift). En toch zien wij onder de mooie party-tent vooral mensen uit dagdienst en van administratieve diensten. Is het toeval of een gebrek aan motivatie?

Wij vragen ons af, indien zij al zouden willen, of mensen zich wel kunnen vrijmaken om tussen 12u15 en 12u45 zowel te bewegen als te eten, inclusief de verplaatsing (uiteraard liefst per fiets of te voet) naar het bedrijfsrestaurant.
Wij vragen ons af hoe dit combineerbaar is met de minimumbezetting voor de ploegmedewerkers.
Wij zijn verwonderd dat er voor deze activiteit wel een extra verzekering kan afgesloten worden die werkverlet dekt en dit niet mogelijk is voor bv het voetbaltornooi.

Wij vragen ons af.... of dit echt wel voor iedereen bedoeld is.

Resultaten sociale verkiezingen 2012.

De stemmen zijn geteld.
Je vindt de ABVV resultaten voor de arbeiders en de jongeren hieronder:
(klikken om link te openen)
- ondernemingsraad
- comité preventie bescherming
- jongeren

ABVV lidkaarten: ze zijn er !!!

Na jaren aandringen bij zowat alle regionale en nationale verantwoordelijken van het ABVV is men er nu toch eindelijk in geslaagd om voor alle leden van ABVV opnieuw lidkaarten te maken.
Deze lidkaarten hebben de vorm van een bankkaart. In de toekomst zal het mogelijk zijn om hiermee meer informatie op te vragen op de nationale website van ABVV.
Ze liggen ter beschikking in het syndicaal bureel.
Je kan ze afhalen vanaf volgende maandag tijdens de dag-uren.

Index aanpassing vanaf mei.

Het indexpeil voor de sector scheikunde (118,69) is overschreden.
Daardoor wordt het loon met 2% verhoogd vanaf mei 2012.

Een nieuwe loontabel zal volgende week op de website worden gezet.

Het volgende te bereiken indexpeil is 121,06 (= 118,69 x 1.02).

Deze stijging van de koopkracht zal nodig zijn nu de overheid opnieuw 5 à 6 miljard zal moeten ophoesten om Dexia 'te redden'. Dit bedrag komt bovenop de geplande besparing en zal m.a.w. door ons moeten betaald worden.

ACV en ACLVB duelleren naar aanleiding van brief op ondernemingsraad.

Zowel op de website van ACLVB als op deze van ACV kun je lezen dat men het oneens is over een brief die door de secretaris van de ondernemingsraad 'namens alle vakbonden' is gebracht op de laatste ondernemingsraad. Waar gaat het over? En wat vinden wij ervan?

Naar aanleiding van de uitspraken van Dhr Bock (CEO van de BASF Groep) waarin deze mededeelde dat alle medewerkers zouden kunnen delen in de winst van de groep zijn er veel vragen gekomen, ook van onze leden. Eddy Michielsen (secretaris van de OR) heeft in maart aan de directie gevraagd of de werknemers in Antwerpen 'iets' mochten verwachten. Wouter De Geest (voorzitter van de OR) heeft hierop negatief geantwoord. Op de zitting van april heeft Eddy de vraag, in een brief namens alle vakbonden, de vraag herhaald.
Het ware natuurlijk beter geweest om een ontwerp van deze brief eerst te laten lezen door alle werknemersafgevaardigden van de ondernemingsraad in plaats van enkel naar de eigen leden te sturen. Misverstanden en wrevels hadden dan vermeden kunnen worden...

De vraag kan geïnterpreteerd worden als een vraag naar het verloningssysteem zoals gangbaar is in Ludwigshafen. Variabele verloning gekoppeld aan een factor die gebasserd is op de winsten van de groep. (Een factor die absoluut niet transparant is en die jaarlijks zorgt voor grote verschillen en eveneens zorgt voor ongelijke verdeling afhankelijk van de functie.)
Los van deze gangbare verloning in LU, los van de verloning in Antwerpen of elders ... is BASF niet geneigd om 'iets extra' te voorzien voor de 110.000 medewerkers. Dit standpunt is door de voorzitter op de laatste OR herhaald en is meegegeven dat, indien wij onze verloning graag willen koppelen aan de winst van de BASF groep, wij dit bij een volgende CAO onderhandeling kunnen bespreken.
Dit was uiteraard niet de bedoeling van de vraag van de werknemersafgevaardigden.

Als ABVV gaan ook wij niet bedelen naar een 'geschenkje'. Het is de gever die bepaalt wat en wanneer hij iets geeft. Wij hebben wel onze bedenking... 2 jaar op rij superwinsten boeken, uitpakken met stevige dividenden voor de aandeelhouders, maar een appreciatie voor diegenen die zich elke dag inzetten om de productie hoog te houden, die appreciatie kan niet getoond worden?
De 'goodwill' van de werknemers brokkelt langzaam af...

Omdat de 'brief namens alle vakbonden' ook mag gekend zijn door niet-ACV leden kun je deze hier lezen.